מײַן ערשטע אײַנדרוק פֿון דער מאַדאַם איז געװען ― האָב איך זי געזען אױפֿן דעקל פֿון אַ זשורנאַל? זי איז אַ שיינקייט. אָבער ווען זי האָט אַרויסגענומען די בלוזקע און אירע פּרעכטיקע ציצן האָבן זיך באַוויזן אונטערן, האָב איך מער נישט געקוקט אויף איר פּנים. דער גוי שטעקט איר אין טאָכעלע דעם פּיצל, און איך קאָן מיך נישט אָפּרײַסן פֿון אירע בריסט — זיך שווענקען, היפּנאָטיזירן ווי. די קול איז אויך פייַן, ספּעציעל ווען זי קומט.
א בעל־הביתטע אין שטוב זאל אלץ קענען טאן. דער זון פון דעם בעל־בתים האָט באַשלאָסן, אַז זי זאָל אויך אַרויסזיגן זיירע פון זיין סקרוטום. וויפיל די דערוואַקסן פרוי האט געפרואווט אים צו דערקלערן, אז דאס איז נישט קיין טייל פון אירע פליכטן, איז דאס אלעס געווען אומזיסט. נו , װײ ל ד י אומשטענד ן זײנע ן געװע ן אזעלכ ע או ן כד י אויפצוהיט ן אי ר באציאונ ג מי ט איר ע הארן , הא ט ז י אפגעמאכט , אוי ך צ ו טאן . און עס דאַכט זיך, אַז ער איז געווען צופֿרידן - ער קומט אָן אַרויסנעמען פֿון זײַן שניט.
טאַקע יאָ. הור